- çökkün
- çökkün zusammengefallen, eingestürzt; Person erschöpft; depressiv
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
çökkün
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
çökkün — sf. 1) Çökmüş olan 2) mec. Vücut, akıl ve ruhça gücü azalmış olan Gerçekten de çökkün, üzgün ve zavallı bulmuştu onu. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
çökkünleşmek — nsz Çökkün duruma gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çökkünlük — is., ğü Çökkün olma durumu Üzerinde bir çökkünlük varsa da geçicidir. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
